Η μετανάστευση στην Αιθιοπία
Οι Κουραϊσίτες παρόλο που σταμάτησαν το μποϊκοτάζ τους, δεν έδωσαν ποτέ τέλος στα βάσανα, αντίθετα σταδιακά τα αύξαναν και χρησιμοποίησαν όση φαντασία είχαν για να εφεύρουν καινούργιους τρόπους βασανισμού. Έτσι φυλάκιζαν μερικούς πιστούς, άλλους τους βασάνιζαν με πείνα, δίψα, άλλους τους τοποθετούσαν πάνω στην πολύ ζεστή άμμο της Μέκκας. Τα βάσανα άρχισαν να γίνονται αφόρητα και αβάσταχτα. Έπρεπε λοιπόν κάτι να γίνει αφού οι βασανιστές ξεπέρασαν κάθε όριο.Ο Προφήτης κι εφόσον δεν μπορούσε να προστατέψει τους συνοδούς του από τα βάσανα, σκέφτηκε και είπε σε αυτούς:- Να βγείτε στην Αιθιοπία, εκεί είναι ένας δίκαιος βασιλιάς, που δεν αδικεί κανέναν και είναι γη φιλόξενη, μέχρι που να βάλει ο Αλλάχ αίσιο τέλος σε όσα περνάτε εδώ. Έτσι αρκετοί συνοδοί του Προφήτη μετανάστευσαν στην Αιθιοπία, για την αποφυγή των βασανισμών.Οι λόγοι της προσφυγής στην Αιθιοπία:Οι μελετητές της βιογραφίας του Προφήτη έχουν αναφέρει αρκετούς λόγους για εκείνη την προσφυγή, μερικοί τους είναι οι εξής:- Η εξάπλωση της Πίστης εκτός Μέκκας, αφού με την αδιάλλακτη στάση των Κουραϊσίτων τα πράγματα βρίσκονταν σε αδιέξοδο. Έπρεπε να βρεθεί μια «φωλιά» για την Πίστη, όπου θα έβρισκαν οι πιστοί την ελευθερία τους και θα ήταν ένα τελευταίο καταφύγιο σε περίπτωση που αναγκάζονταν οι Πιστοί να εγκαταλείψουν την Μέκκα. Για αυτό οι Πιστοί μετανάστες έμειναν στην Αιθιοπία και μετά την εγκατάσταση του Προφήτη και των άλλων συνοδών στην Μαντίνα. - Να γλυτώσουν τη θρησκεία τους, αφού οι κίνδυνοι ήταν πραγματικότητα σε καθημερινή βάση.
Εντωμεταξύ έγινε και μια σημαντική εξέλιξη στη Μέκκα, που ζωντάνεψε τις ελπίδες των Μουσουλμάνων.Ο Θείος του Προφήτη, ο γνωστός ιππότης και ο τολμηρός άνδρας των Κουραϊς ασπάζεται το Ισλάμ, και γίνεται υποστηρικτής του. Ο Χάμζα ποτέ δεν ήταν μακριά από τα πράγματα, αλλά η υποστήριξη του στον Προφήτη που υπήρχε λόγω συγγενείας, τώρα πια έγινε λόγω πίστης.Οι Κουραϊσίτες κατάλαβαν ότι το να συνεχίσουν τους πειρασμούς για τον Προφήτη και τους συνοδούς του, γινόταν όλο και πιο δύσκολο.
Λίγο καιρό αργότερα, ο Όμαρ μπιν Αλ-Χατάμπ, ένας άλλος ευγενής των Κουραϊς ασπάστηκε κι αυτός το Ισλάμ. Ο Όμαρ ήταν ιδιαίτερα δυνατός και τολμηρός. Και έτσι το Ισλάμ απέκτησε και έναν δεύτερο υποστηρικτή.
Η αλλαγή των δυο ανδρών έφερε μεγάλες επιπτώσεις στη σχέση των Κουραϊσίτων με τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι τώρα πια μπορούσαν να προσεύχονται στο Ιερό Τέμενος και να μην κρύβονται σε κάθε προσευχή.Έπειτα απο σύντομο χρονικό διάστημα οι Μουσουλμάνοι βγήκαν για πρώτη φορά να κάνουν προσευχή φανερά στο Τέμενος. Περπατούσαν σε δυο σειρές, στη μια ήταν ο Χάμζα και στη δεύτερη ο Όμαρ. Το μόνο που κατάφεραν οι Κουραϊσίτες να κάνουν είναι να τους απευθύνουν ύβρεις και κατάρες.Τα ευχάριστα αυτά νέα έφτασαν στους Πιστούς μετανάστες στην Αιθιοπία. Τους είχε πιάσει μια έντονη νοσταλγία για την πατρίδα, κυρίως αφού νόμισαν ότι τα πράγματα είχαν αλλάξει ριζικά.Έτσι πήραν το δρόμο της επιστροφής προς την Μέκκα…Εκεί οι Κουραϊσίτες τους αντιμετώπισαν με το όπλο του μποϊκοτάζ όπως έχει αναφερθεί προηγουμένως.Οι μετανάστες δεν είχαν άλλη επιλογή απο το να ξαναγυρίσουν στην Αιθιοπία, με άλλους Πιστούς που είχαν μείνει στη Μέκκα την πρώτη φορά.Το σύνολο των Πιστών μεταναστών κατά την δεύτερη μετανάστευση ήταν 83 άνδρες και 18 γυναίκες, είχαν και μερικά παιδιά τους που έφυγαν μαζί. Προσπάθειες ανάκλησης των μεταναστών:
Οι Κουραϊσίτες δεν θα άφηναν τους Μουσουλμάνους μετανάστες να βρουν την ησυχία τους στην Αιθιοπία. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τους φέρουν πίσω στην Μέκκα, κυρίως όταν έμαθαν ότι ο Ναζάσι ο βασιλιάς της Αιθιοπίας τους έχει εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή. Ο Προφήτης και οι Μουσουλμάνοι ποτέ δεν ξέχασαν την ευγενική και φιλότιμη στάση του βασιλιά Ναζάσι και τον ανέφεραν πάντα με τα καλύτερα λόγια. Οι Κουραϊσίτες έστειλαν τους ʼμρ μπιν αλ-ʼ’ας, και Αμπντουλλάχ μπιν Ραμπί’α, με πολλά δώρα για τον Ναζάσι. Ήξεραν ότι του άρεσαν τα δέρματα που φτιάχνονται στην Μέκκα, για αυτό του μάζεψαν πολλά και έφεραν και πολλά δώρα στους αρχηγούς του.Πριν μιλήσουν στον βασιλιά δωροδόκησαν τους αρχηγούς του ώστε να εξασφαλίσουν την υποστήριξη τους και μετά έδωσαν στον βασιλιά τα δώρα και του μίλησαν για να τους παραδώσει τους «αποστάτες».
Οι δυο άνδρες είχαν σκοπό να ζητήσουν από τον Ναζάσι να τους παραδώσει τους Μουσουλμάνους μετανάστες πριν ακόμα τους μιλήσει, για αυτό είπαν στους αρχηγούς του αφότου τους έδωσαν τα δώρα τους:- Μερικοί ανόητοι απο εμάς που φιλοξενούνται στο Βασιλιά, έχουν αποστατήσει, αρνήθηκαν τη θρησκεία των πατεράδων τους και δεν ασπάστηκαν την δική σας. Αλλά μια θρησκεία άγνωστη για μας και για σας. Οι ηγέτες μας, μας έχουν στείλει στο Βασιλιά να μας τους δώσει πίσω. Για αυτό εάν ζητήσουμε από το Βασιλιά να μας τους παραδώσει να μας υποστηρίξετε χωρίς να τους μιλήσει γιατί ο λαός τους, τους ξέρει καλύτερα και ξέρει τι έχουν αρνηθεί και τι έχουν κάνει.- Σύμφωνοι, είπαν οι αρχηγοί…Αργότερα έδωσαν τα δώρα στο βασιλιά και του είπαν τα ίδια. Οι αρχηγοί δεν άργησαν και του παρουσίασαν τη συμφωνία τους για την παράδοση.- Μα τον Θεό δεν το κάνω με τίποτα, φώναξε ο Ναζάσι θυμωμένος. Αυτοί οι άνθρωποι με έχουν διαλέξει εμένα και την πατρίδα μου από όλους. Δεν τους παραδίνω εκτός αν τους καλέσω και τους ρωτήσω για αυτά που λέτε κι εάν έχετε δίκαιο σας τους παραδίδω. Αλλιώς τους προστατεύω και τους φέρομαι καλά όσο είναι στη βασιλεία μου. Ο Ναζάσι κάλεσε τους Μουσουλμάνους παρουσία και των Επισκοπών του που έφεραν τα βιβλία τους. Αυτοί ανάθεσαν στον Τζά’αφαρ μπιν Αμπι Τάλιμπ τον ξάδελφο του Προφήτη να τους εκπροσωπήσει.- Τι θρησκεία είναι αυτή που έχετε χωρίσει τον λαό σας και δεν ασπαστήκατε ούτε την θρησκεία μου, ούτε καμία άλλη γνωστή θρησκεία; Ο Τζά’αφαρ άρχισε να εξηγήσει στον βασιλιά τις αρχές του Ισλάμ:- Ω! βασιλιά, ήμασταν σε άγνοια, λατρεύαμε τα είδωλα, τρώγαμε τα ψόφια ζώα, κάναμε αμαρτίες, φερόμασταν άσχημα σε συγγενείς και γείτονες, ο δυνατός μας έτρωγε τον αδύνατο, μέχρι που ο Θεός μας έστειλε έναν απόστολο. Τον ξέρουμε πολύ καλά και γνωρίζουμε την αξιοπιστεία και την ειλικρίνεια του. Αυτός μας κάλεσε στο μονοθεϊσμό, ώστε να λατρεύομε μόνο το Θεό και να παρατήσουμε τη λατρεία των ειδώλων. Μας διέταξε να είμαστε ειλικρινείς, πιστοί στις συναλλαγές, να έχουμε καλή συμπεριφορά στους συγγενείς, καλή γειτνίαση, να απομακρυνόμαστε από τις αμαρτίες και τα απαγορευμένα, τις ψευδομαρτυρίες, την άδικη κατανάλωση περιουσιών ορφανών, την άδικη κατηγορία των πιστών γυναικών. Μας διάταξε να λατρεύουμε μόνο τον Αλλάχ, χωρίς κανένα συνέταιρο, να τελούμε τις προσευχές, την ελεημοσύνη και τη νηστεία.Έτσι εμείς τον πιστέψαμε, συνέχισε ο Τζά’αφαρ και ακολουθήσαμε αυτά που μας λέει. Οι δικοί μας, μας αδίκησαν, μας βασανίσαν σκηρά και μας δοκίμασαν για τη θρησκεία μας προκειμένου να ξαναγυρίσουμε στα παλιά. Έτσι εμείς διαλέξαμε να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας και να ζητήσουμε άσυλο σε σένα, ελπίζοντας πως δεν θα αδικηθούμε στην προσφυγή σου.- Έχεις τίποτα από τα λόγια του για τον Θεό; ρώτησε ο βασιλιάς.- Ναι, είπε ο Τζά’φαρ.- Απάγγελε το, ζήτησε ο Ναζάσι. Ο Τζά’φαρ απήγγειλε ένα τμήμα της σούρα Μάριαμ, που μιλάει για την Παναγία και τον Χριστό και ο Ναζάσι έκλαψε μέχρι που έβρεξε τα γένια του. Έκλαψαν και οι επίσκοποί του μέχρι που έβρεξαν τα βιβλία τους. - Αυτά που είπες, πηγάζουν από την ίδια πηγή με αυτά που απάγγειλε ο Μωυσής, σχολίασε ο Ναζάσι και κατευθύνθηκε στον ʼμρ και Αμπντουλλάχ λέγοντας:- Εσείς να φύγετε, δε θα σας τους παραδώσω ποτέ. Ήταν μεγάλη απογοήτευση για τους δυο, αλλά την άλλη μέρα έκαναν και μια άλλη απόπειρα.Την άλλη μέρα ο ʼμρ ξαναπροσπάθησε με το βασιλιά και του είπε πως οι Μουσουλμάνοι λένε για το Ιησού Χριστό κάτι πολύ σοβαρό.Ο βασιλιάς ξανακάλεσε τους μετανάστες, τους ρώτησε για το θέμα, ο Τζά΄φαρ απάντησε με τα εξής:- Λέμε ότι λέει ο Προφήτης μας, είναι δούλος και Απόστολος του Αλλάχ, και ο λόγος του που έριξε στην Παναγία Μαρία. Ο βασιλιάς χτύπησε το χέρι του στο πάτωμα, σχολιάζοντας:- Μα τον Θεό, ο Ιησούς Χριστός δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο αυτά που λες..Οι επίσκοποι του βασιλιά άρχισαν να μιλάν μεταξύ τους φωναχτά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας σε αυτά που είπε ο βασιλιάς.- Μα το Θεό και ας διαμαρτύρεστε.Ο βασιλιάς έδωσε πίσω τα δώρα στους ʼμρ και Αμπντουλλάχ και δεσμεύτηκε να προστατεύει τους μετανάστες όσο ήταν στη βασιλεία του. Ο Ναζάσι αργότερα ασπάστηκε κι αυτός το Ισλάμ, αλλά το κράτησε μυστικό, αφού γνώριζε ότι οι δικοί ήταν αδιάλλακτοι με την πίστη τους. Κι όταν πέθανε ο Προφήτης και οι συνοδοί του, προσευχήθηκαν για τη ψυχή του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Προφήτης Μουχάμμαντ
Το Ισλάμ όπως δεν έχεις διαβάσει ποτέ...Η σημασία που έδινε ο Προφήτης Μουχαμμαντ στην εξωτερική εμφάνιση και στην καθαριότητα.
Ο Προφήτης και η Εξωτερική Εμφάνιση
Ένα από τα θετικά στοιχεία του Ισλάμ και της νομοθεσίας του αποτελεί το ενδιαφέρον για την ομορφιά και την εξωτερική εμφάνιση, στο βαθμό που το προωθεί και το ενθαρρύνει η ισλαμική παράδοση.
Ο προφήτης: Ο Θεός είναι όμορφος και αγαπά την ομορφιά. (προφητικός λόγος, βιβλίο του Μούσλεμ)
Επίσης: Ο Θεός επιθυμεί να βλέπει τα ίχνη της χάρης του στον άνθρωπο (βιβλίο του Αλ-Τερμέδι)
Ο προφήτης φημιζόταν για την ωραία φυσιογνωμία, την ομορφιά και το ενδιαφέρον για την εξωτερική εμφάνιση, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό του την καλοψυχία, την όμορφη ενδυμασία και την ωραία μυρωδιά.
Ο προφήτης περιποιούταν τα μαλλιά του και χτένιζε τα γένια του. Είχε μακρά μαλλιά που κάλυπταν τα αυτιά του.
Ο Αλ-Μπαρά’α Ιμπν ʼζεμπ αναφέρει: «Ο προφήτης είχε μακριά μαλλιά που έφταναν στην άκρη των αυτιών του». Όταν μεγάλωναν τα μαλλιά του τα έμπλεκε σε πλεξούδες»
Η Όυμ Χάνι’ε αναφέρει: «Όταν έφτασε ο προφήτης στην Μέκκα είχε τέσσερις πλεξούδες» (βιβλίο του ʼμπου Νταούντ)
Με το κατέβασμα των μαλλιών εννοείται να αφηθούν χωρίς να χωριστούν, και μετά τα χώρισε σε δυο μέρη, ξεκινώντας από τα δεξιά όπως συνήθιζε.
**************************************
Ο προφήτης ξεκινούσε όλες τις κινήσεις του χρησιμοποιώντας το δεξί μέρος του σώματος.
Η ʼϊσα αναφέρει: «ο προφήτης προτιμούσε να ξεκινήσει από δεξιά όταν πλενόταν, όταν χτενιζόταν και όταν φορούσε το υπόδημά του» (βιβλίο του Μούσλεμ)
Σε όλες τις περιπτώσεις ο προφήτης δεν περιποιούταν υπερβολικά τα μαλλιά του, αλλά προειδοποιούσε για την υπερβολική περιποίηση.
Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Μάγφαλ αναφέρει: «ο προφήτης απέτρεψε το συνεχές χτένισμα, εκτός αν το κάνει κανείς πότε-πότε» (βιβλίο του Αλ-Τερμέδι)
Οι σύντροφοι του προφήτη διαφώνησαν μεταξύ τους σχετικά με το αν ο προφήτης χρησιμοποιούσε τη βαφή μαλλιών. Μερικοί ισχυρίζονται ότι τα ‘βαφε και άλλοι λένε όχι. Ο Ιμάμης Αλ-Νάουαουι υιοθετεί μια μεσαία στάση λέγοντας ότι ο προφήτης πότε-πότε έβαφε, αλλά το περισσότερο χρόνο δεν το έκαμε.
Όταν έκοβε τα μαλλιά του δεν άφηνε τίποτε απ’ αυτά.
Ο Ιμπν Αλ-Καΐέμ αναφέρει: «συνήθεια του στην κοπή μαλλιών ήταν να τα αφήνει όλα ή να τα πάρει όλα. Δεν έκοβε μερικά και άφηνε άλλα, και δεν αναφέρεται για αυτόν ότι έκοβε το μαλλί εκτός από την περίπτωση κάποιων θρησκευτικών τελετουργιών» (βιβλίο Αλ-Τερμέδι).
**************************************
Από την παράδοση του προφήτη αναφέρεται και η χρήση του «κόχλ» (μαύρη βαφή τονισμού ματιών), και είχε ένα δοχείο από αυτό που χρησιμοποιούσε κάθε νύχτα».
Λέει ο προφήτης: «Να χρησιμοποιείτε το κόχη, διότι δυναμώνει την όραση και φυτρώνει το μαλλί» (βιβλίο Αλ-Τερμέδι)
Ο προφήτης έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σωματική υγιεινή, π.χ. άφηνε τα γένια και τα περιποιούταν. Είπε: η πρωτόγονη φύση του ανθρώπου περιέχει πέντε πράγματα: την περιτομή, την αποτρίχωση του τριχώματος ήβης, το ξύρισμα μουστακιού, το απόκομμα των νυχιών, και αποτρίχωση (δια τραβήγματος) του τριχώματος της μασχάλης»
Είπε (στους συντρόφους του): «προσέρχεστε στα αδέλφιά σας, χτενιστείτε και φτιάξτε τα ρούχα σας για να είστε σημείο αναφοράς ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Θεός δεν αγαπά την ασχήμια».
Επίσης ο προφήτης πρόσεχε την καθαριότητα του στόματός του, και χρησιμοποιούσε συχνά το «σιουάκ» (καθαριστή δοντιών), όταν νήστευε, όταν δεν νήστευε, στη νίψη για την προσευχή, όταν ξυπνούσε, και όταν εισερχόταν στο σπίτι». Ακόμη και στις τελευταίες στιγμές της ζωής του ζήτησε από την γυναίκα του ʼϊσα να του φέρει το «σιουάκ» για να ανταμώσει τον Θεό με εύοσμο στόμα.
**************************************
Όσον αφορά την ενδυμασία του φορούσε τα καλύτερα, από το τουρμπάνι, το πανωφόρι στο χιτώνα και το υπόδημά του.
Φορούσε και ένα ασημένιο δαχτυλίδι, με ένα πετράδι από την Αιθιοπία, το οποίο γύριζε προς την παλάμη του. Το φορούσε στο μικρό δαχτυλάκι, και το χρησιμοποιούσε σαν σφραγίδα στις επιστολές προς τους βασιλιάδες και πρίγκιπες.
Είπε: «από αυτόν τον κόσμο μου εμφυτεύτηκε η αγάπη για τις γυναίκες και το μύρο» (βιβλίο Αλ-Νισά’ιε). Γι’ αυτό δεν δίστασε να δεχτεί το μύρο από οποιονδήποτε άνθρωπο του το έδινε.
Είχε και ένα μυροδοχείο, και το πιο αγαπημένο του άρωμα ήταν ο μόσχος. Η ʼϊσα αναφέρει πως αρωματιζόταν στο προσκύνημα λέγοντας «σαν να έβλεπα την λάμψη του μόσχου στην χωρίστρα του προφήτη» (βιβλίο του Μούσλεμ).
**************************************
Έτσι, ο προφήτης μας δίνει το παράδειγμα, μέσα από την πρακτική παράδοσή του, για το πώς πρέπει να περιποιείται ο πιστός την εξωτερική του εμφάνιση, όπως την εσωτερική του καλλιέργεια, για να πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη ισορροπία στον μουσουλμανικό χαρακτήρα, πράγμα που στερούνται οι ανθρώπινοι νόμοι και τα αλλοιωμένα δόγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου