Βιογραφία Του Προφήτη Μουχάμμαντ 2

Γεγονότα που προηγήθηκαν της προφητείας και προετοίμασαν το έδαφος.
Γεγονότα που προηγήθηκαν της γέννησης του Προφήτη.
Πριν την γέννηση του Προφήτη Μουχάμμαντ προηγήθηκαν κάποια γεγονότα που θεωρούνται ως ειδοποιήσεις για μια καινούργια προφητεία.Παρακάτω θα αναφέρουμε μερικά από αυτά τα γεγονότα:- Η χάραξη του πηγαδιού «Ζάμζαμ», από τον παππού του Προφήτη, τον Αμπντουλ Μουτταλιμπ, μετά από ένα όνειρο που είδε. Το περίφημο πηγάδι έμεινε μέχρι σήμερα ως κύρια πηγή για το πόσιμο νερό που προσφέρεται στους προσκυνητές, με πολλές χρήσιμες ουσίες και θεραπευτικά στοιχεία. - Το περιστατικό με την απόπειρα κατεδάφισης του Ιερού Τεμένους, από ένα βασιλιά της Υεμένης που καταγόταν από την Αιθιοπία και λεγόταν ʼμπραχα. Αυτός έχτισε ένα δικό του ναό ευελπιστώντας να απομακρύνει τους ʼραβες από την Κα’αμπα. Όταν απογοητεύτηκε όμως, κατευθύνθηκε με έναν μεγάλο στρατό, με σκοπό να κατεδαφίσει την Κα’αμπα. Ωστόσο είχε ένα τραγικό τέλος, αφού του επιτέθηκαν πουλιά που έριχναν πέτρες από τα στόματα τους, με αποτέλεσμα να αφανιστούν όλοι …
Καταγωγή του ΠροφήτηΗ καταγωγή του Προφήτη Μουχάμμαντ καταλήγει στον Ισμαήλ, τον γιο του Αβραάμ, ο οποίος είναι απόγονος των Προφητών και ένας από τους αφοσιωμένους στο Θεό.Ο Αμπντουλ Μούτταλιμπ ο ηγέτης της φυλής Κουραϊς είχε εννέα παιδιά, ο μικρότερος τους λεγόταν Αμπντουλλάχ και ήταν ο πιο αγαπημένος γιος στο πατέρα του. Ο Αμπντουλλάχ παντρεύτηκε με μια γυναίκα από μια γνωστή οικογένεια. Αυτή λεγόταν ʼμινα μπιντ Ουάχμπ.Λίγους μήνες μετά την εγκυμοσύνη της ʼμινα, ο Αμπντουλλάχ πέθανε στη Μαντίνα, όπου και θάφτηκε. Στις 12 του αραβικού μήνα Ραμπι’ε αλ ʼουαλ, γεννήθηκε ένα μωρό, ήταν ημέρα Δευτέρα. Η γέννα ήταν το ίδιο έτος που έγινε το περιστατικό με το στρατό του ʼμπραχα. Η μάνα του παιδιού το ονόμασε Μουχάμμαντ, παρόλο που αυτό το όνομα δεν ήταν γνωστό στην φυλή των Κουραϊσίτων τότε. Το μωρό παραδόθηκε σε μια γυναίκα από τις φυλές που ζούσαν στη έρημο να το θηλάζει, όπως ήταν τα έθιμα τότε και οι άνθρωποι εκεί είδαν πολλά σημάδια από τις ευλογίες του.Εκεί στην φυλή «Μπάνι Σά’αντ», το Μωρό έμεινε μέχρι 2 χρονών, και από αυτούς έμαθε την σωστή αραβική γλώσσα και αυτό συνέβαλε στο αναπτύξει μεγάλο βαθμό ευγλωττίας στην αραβική γλώσσα.Εκεί συνέβη ένα σημαντικό γεγονός, το οποίο αφορούσε το πλύσιμο της καρδιάς του από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ με το νερό της Ζάμζαμ, όπως αναφέρεται στα έργα της Παράδοσης. Αυτό το γεγονός ήταν μια προετοιμασία για το Μουχάμμαντ ώστε να είναι έτοιμος για τη μεγάλη Αποστολή. Ο Μουχάμμαντ μικρός, έφηβος και νεαρός δεν έπαιζε τα συνηθισμένα παιχνίδια που έπαιζαν οι συνομήλικοι του, ούτε λάτρευε ποτέ του τα είδωλα της φυλής του. Ήταν προετοιμασμένος για ένα θεϊκό ένταλμα που θα λάμβανε αργότερα…Ο θάνατος της μάνας του και η αναδοχή του παππού του:Όταν ο Μουχάμμαντ έγινε 6 χρονών, η μητέρα του ʼμινα πέθανε, έτσι τον ανέλαβε ο παππούς του, ο Αμπντουλ Μούτταλιμπ, που τον αγαπούσε ιδιαίτερα και προέβλεπε για αυτόν ένα σημαντικό μέλλον.Δύο χρόνια αργότερα ο παππούς του πέθανε και θα τον ανέλαβε ο θείος του, ο Αμπου Τάλιμπ, που τον αγαπούσε εξίσου. Ήταν θέλημα του Θεού ο Προφήτης να ζήσει χωρίς γονείς, να μην έχει μάνα που να τον χαϊδέψει, ούτε πατέρα που να τον μεγαλώσει με τα πλούτη του, ώστε να καταλάβει αργότερα τα πάθη και τους ανθρώπινους πόνους.Οι πολλές δοκιμασίες που δέχτηκε ο Προφήτης σε μικρή ηλικία τον έκαναν πιο ευαίσθητο, η στέρηση του από τον πατέρα και την μάνα σε μικρή ηλικία τον έκανε αγαπάει ιδιαίτερα τους ορφανούς και τα παιδιά, η φροντίδα του παππού του τον έκανε να αγαπάει τους ηλικιωμένους.
Η δουλειά του ως βοσκός Ο Αμπού Τάλιμπ δεν ήταν εύπορος άνδρας, έτσι ο Προφήτης δούλεψε σαν βοσκός ώστε να μην επιβαρύνει το θείο του, όπως αναφέρει κι ο ίδιος:- Δεν έστειλε ο Αλλάχ κανένα Προφήτη που να μην έχει βοσκήσει τα πρόβατα.- Κι εσένα Προφήτη;- Ναι, τα βοσκούσα για τους Κουραϊσίτες έναντι λίγων ψιλών…Αυτή η δουλειά δίνει στον ασκών της αρετές όπως αναμονή, ταπεινότητα, αντοχή, τόλμη, υπευθυνότητα, στοργή.Έτσι, παρόλο που ο Θεός θα μπορούσε να τον είχε κάνει πλούσιο από την πρώτη στιγμή, η ειδική Θεϊκή εκπαίδευση του στα πρώτα του χρόνια, τον ήθελε να δουλεύει και να αγωνίζεται, ώστε να ξέρει από μικρός τις δυσκολίες της ζωής και με αυτόν τον τρόπο να δώσει το ορθό παράδειγμα σε όσους έρχονται αργότερα...
Η Θεϊκή προστασία πριν την Προφητεία Ο Θεός προστάτεψε τον Απόστολό του και πριν την Προφητεία. Ποτέ δεν λάτρεψε τα είδωλα τους, ούτε συμμετείχε ποτέ στις τελετές που εκτελούσαν, όπως είπε στην γυναίκα του Χαντίζα: Μα τον Θεό δε λάτρεψα ποτέ το Λάτ και το Ουζζά . Ο Προφήτης δεν έτρωγε από τις θυσίες που έκαναν οι Κουραϊσίτες για τα είδωλα τους, επειδή είναι μέρος των τελετών ειδωλολατρίας.Η συνάντηση του με τον μοναχό Μπαχίρα Ο Αμπού Τάλιμπ και άλλοι Κουραϊσίτες ταξίδεψαν για εμπορικούς λόγους προς τη Συρία, στο καραβάνι ήταν και ο Μουχάμμαντ. Σε ένα σημείο στη μέση της διαδρομής βρισκόταν ένας μοναχός που λεγόταν Μπαχίρα. Αυτός είδε τον Μουχάμμαντ, κατάλαβε από κάποια σημάδια πως είναι ο μελλοντικός Προφήτης και ζήτησε από το θείο του να τον προσέχει.
Αυτό το γεγονός μας διδάσκει μερικά πράγματα:- Μερικοί μοναχοί και ραβίνοι είχαν επαρκείς γνώσεις για τον Προφήτη, αυτοί πίστευαν στον Χριστιανισμό ή στον Ιουδαϊσμό, πράγμα που σημαίνει ότι οι προφητείες όλες είναι μια συνεχής αλυσίδα, που ο ένας κρίκος οδηγεί στον άλλον.- Ο Προφήτης παρόλο που είχε την Θεϊκή υποστήριξη και έμπνευση, απέκτησε και παράλληλες ανθρώπινες εμπειρίες, γεγονός που δείχνει στις επόμενες γενιές τη σημαντικότητα της εμπειρίας και της γνώσης.
Πόλεμος του «Αλ Φιζάρ »
Ο πόλεμος αυτός έλαβε χώρα μεταξύ των φυλών Κουραϊς και Κινάνα από τη μια πλευρά, και Χαουάζιν από την άλλη, λόγω διαφορών μεταξύ Κινάνα και Χαουάζιν. Η φυλή Κινάνα προσπάθησε να προσφύγει στο Ιερό Τέμενος, εκεί που κυριαρχεί ειρήνη για όλους, αλλά οι 2 φυλές ξανασυγκρούστηκαν εκτός Μέκκας.Η φυλή Κουραϊς ήθελε να διατηρήσει το σεβασμό των ιερών μηνών, απομακρύνοντας τον πόλεμο από τη Μέκκα, κι έτσι συμμετείχαν στον πόλεμο που διήρκησε 4 χρόνια, .Ο Μουχάμμαντ έλαβε χώρα μαζί με τους θείους του. Ήταν τότε 15 χρονών και σε τέτοια ηλικία η συμμετοχή του ήταν να μαζεύει τα βέλη και να τα ξαναδίνει στους Κουραϊσίτες.Μετά ο πόλεμος αυτός τελείωσε, ήταν σαν τους άλλους πολέμους που ήξεραν οι ʼραβες μεταξύ τους, ώσπου τους ένωσε το Ισλάμ και τους έκανε έναν ενωμένο λαό. Η συμμαχία «Αλ Φουντούλ »Μετά το πόλεμο Αλ-Φιζάρ, έγινε και ένα γεγονός πολύ σημαντικό για τους Κουραϊσίτες, η περίφημη συμμαχία «Αλ-Φουντούλ».Η συμμαχία προέκυψε όταν ένας πλούσιος Κουραϊσίτης αγόρασε εμπορεύματα από έναν ξένο έμπορα και αρνήθηκε να του δώσει το αντίτιμο τους. Ο ξένος έμπορος ζήτησε τη βοήθεια των κατοίκων της Μέκκας. Έτσι μαζεύτηκαν οι μεγάλοι ηγέτες της Κουραϊς και ανήγγειλαν τη σύσταση μιας καινούργιας συμμαχίας, που κύριος σκοπός της ήταν η επίδειξη αλληλεγγύης στον κάθε αδικημένο εναντίον του άδικου, καθώς και η υποστήριξη του μέχρι να πάρει πίσω ό,τι δικαιώματα έχει.Οι σύμμαχοι λοιπόν ανάγκασαν τον πλούσιο Κουραϊσίτη να δώσει πίσω τα εμπορεύματα του ξένου, και συνέχισαν την συμμαχία τους.Ο Προφήτης σχολιάζει την συμμαχία στην οποία ήταν παρών:- Έχω παραβρεθεί στο οίκο του Αμπντουλλάχ μπιν Ζαντα’αν μία συμμαχία που δεν θα αντάλλαζα με τις κόκκινες καμήλες και αν με καλούσαν σε μια παρόμοια στην περίοδο του Ισλάμ θα ανταποκρινόμουν.Το γεγονός και το σχόλιο του Προφήτη μας καθοδηγούν στα εξής:- Η συμμετοχή του Προφήτη στα δημόσια θέματα που αφορούν το καλό της κοινωνίας.- Η περηφάνια του Προφήτη για την αξία του δικαίου, από όποιον πραγματοποιηθεί.- Το Ισλάμ αρνείται την αδικία, όποιος και να ήταν ο άδικος.- Το Ισλάμ δέχεται οποιαδήποτε καλή πράξη που στοχεύει στο δημόσιο συμφέρον από όποιον κι αν είναι.
Ο γάμος του με την Χαντίζα Η Χαντίζα ήταν μια χήρα από μια καλή οικογένεια της φυλής Κουραϊς. Ήταν γνωστή ως τίμια και πλούσια γυναίκα, έκανε συμφωνίες με άνδρες της φυλής Κουραϊς ώστε να εμπορεύονται με τα λεφτά της, έναντι κάποιου ποσοστού. Όταν άκουσε για την ηθική του Μουχάμμαντ και την ειλικρίνεια του, του πρότεινε να συνεργαστεί μαζί της.Ο Μουχάμμαντ δέχτηκε την πρόταση και ταξίδεψε με έναν υπηρέτη της, τον Μαϊσαρα στη Συρία. Εκεί έκαναν συναλλαγές και γύρισαν στη Μέκκα με τα κέρδη τους.Ο Μαϊσαρα διηγήθηκε στη Χαντίζα τι είδε κατά το ταξίδι του με τον Μουχάμμαντ και της μίλησε για την ειλικρίνεια, την εντιμότητα, τον ηθικό του χαρακτήρα. Η Χαντίζα θέλησε να τον παντρευτεί, μετέφερε λοιπόν την επιθυμία της σε μια φίλη κι αυτή με τη σειρά της στον Μουχάμμαντ.Ο Μουχάμμαντ δέχτηκε τη πρόταση και έγινε ο γάμος, ο οποίος ήταν απλός και ευτυχισμένος. Αυτός ήταν 25 χρόνων και αυτή 40, αλλά αυτό δεν ήταν εμπόδιο, αντιθέτως αποτέλεσε τη φωλιά που θα αγκάλιαζε την Προφητεία και θα αγωνιζόταν για αυτήν.Η Χαντίζα γέννησε 2 αγόρια τον Αλ Κάσιμ, και τον Αλ- Τάγιμπ, που πέθαναν σε μικρή ηλικία και τέσσερα κορίτσια, την Ζαϊναμπ, την Ρουκάγια, την Ούμ Κουλθούμ, και την Φάτιμα, αυτές έζησαν και μετανάστευσαν στην Μαντίνα όπου και παντρεύτηκαν. Από το γάμο αυτό συμπεραίνει κανείς:- ότι η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του επιτυχημένου έμπορου.- Η σημασία του επαγγέλματος του εμπορίου, που την επιβεβαίωσε ο Προφήτης σε άλλα σημεία.- Ο γάμος του Μουχάμμαντ ήταν γραφτός, καθώς η Χαντίζα ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος που θα τον βοηθούσε αργότερα στην Αποστολή του.- Βλέπουμε πάλι πως ο Προφήτης, όπως στερήθηκε από τους γονείς, στερήθηκε και από παιδιά, και ήταν θέλημα θεού να μην επιζήσει κανένας γιος του ώστε να μη γίνει δοκιμασία για τον κόσμο αργότερα και να τον καλέσουν προφήτη μετά τον θάνατό του.Έτσι, ο Θεός του έστειλε αγόρια προκειμένου να μη θεωρηθεί κοινωνικά μειονέκτημα στην ανδρεία του, αλλά τα πήρε μικρά ώστε να διατηρήσει την Αποστολή του σώα αργότερα. Από την άλλη ήταν και παρηγοριά για όσους γονείς στερούνται παιδιά, ώστε να καταλάβουν πως είναι θέλημα και σοφία του Θεού, να στείλει μόνο αγόρια ή μόνο κορίτσια ή και να μη στείλει κανένα.- από τον γάμο αυτό μπορεί κανείς να κατανοήσει ότι οι συκοφαντίες εναντίον του Προφήτη πως ήταν άνδρας που έτρεχε πίσω από τα πάθη του δεν στέκουν, αφού στην νεαρή του ηλικία που είναι η κορυφή των παθών παντρεύτηκε μια χήρα που ήταν μεγαλύτερη του κατά 15 χρόνια.Ο Προφήτης θέλησε να παντρευτεί την Χαντίζα για την τιμή και την ακεραιότητα του χαρακτήρας της.
Η συμμετοχή του στην ανέγερση της Αλκα’αμπα.Όταν ο Προφήτης έγινε 35 χρονών, οι Κουραϊσίτες αποφάσισαν να ανανεώσουν το Ιερό τέμενος, επειδή είχε πάθει ζημιές από μια πλημμύρα και μια φωτιά και έτσι ξεκίνησαν τη δουλειά μετά από δισταγμό, γιατί φοβόντουσαν μη το καταστρέψουν εντελώς, καθώς τότε το τέμενος ήταν μόνο σκελετός, με πέτρες χωρίς λάσπη.Η ανέγερση ήταν τιμή για όλους. Οι φυλές είχαν μοιραστεί τις δουλειές μεταξύ τους, όταν έφτασαν όμως στην τοποθέτηση της Μαύρης Πέτρας, προβληματίστηκαν για το ποιος θα έχει αυτήν την τιμή, μέχρι που φτάσαν στο σημείο να τσακωθούν.Στο τέλος συμφώνησαν να κρίνει το ζήτημα ο πρώτος που θα έμπαινε στο τέμενος, και αυτός δεν θα ήταν κανένας άλλος από τον Μουχάμμαντ.Ο Μουχάμμαντ τους ζήτησε να τοποθετήσουν την πέτρα σε ένα ρούχο και ο κάθε αρχηγός μιας φυλής να το σηκώσει από μια πλευρά. Μόλις έφτασε στην θέση της, την τοποθέτησε αυτός, και έτσι γλύτωσαν από ένα μεγάλο αδιέξοδο και ταυτόχρονα μέσα από αυτή τη συνεργασία των αρχηγών των φυλών ο Προφήτης κατάφερε να τους ενώσει. Έτσι καταλαβαίνει κανείς ότι οι Κουραϊσίτες είχαν μεγάλο σεβασμό προς τον Μουχάμμαντ και πριν ακόμα από την Προφητεία του.