Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Τα τέσσερα δηλητήρια της καρδιάς

Τα τέσσερα δηλητήρια της καρδιάς
από τα γραπτά του Ibn Rajab al-Hanbali, του Ibn al-Qayyim al-Jawziyya και του Imam Ghazali


Λέγεται στο Άγιο Κοράνι:
“Και φύλαξε ευχαριστημένη την ψυχή σου με εκείνους που επικαλούνται τον Κύριο τους το πρωί και το βράδυ αναζητώντας την ευχαρίστηση Του και μην αφήσεις τα μάτια σου να αποστραφούν απ’ αυτούς, επιδιώκοντας τα στολίδια και την πολυτέλεια της ζωής του κόσμου αυτού ούτε να υπακούς σε οποιονδήποτε έχουμε κάνει να παραμελεί το να Μας θυμάται και που ακολούθησε τους πόθους του και που η υπόθεση του έχει ξεπεράσει τα όρια” (Κοράνι, 18:28).


Θα πρέπει να ξέρεις ότι όλες οι πράξεις ανυπακοής στον Θεό, είναι ένα δηλητήριο για την καρδιά και προκαλεί την αρρώστια και την καταστροφή της ενάντια στη θέληση του ΑΛΛΑΧ.


Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Μουμπάρακ (ραχματουλλάχι αλέϊχι) είπε:
“Έχω δει λάθος πράξεις να σκοτώνουν καρδιές και η υποβάθμιση της σημασίας τους, μπορεί να κάνει τις καρδιές (και τους ιδιοκτήτες τους) να εθιστούν σ’ αυτές. Η απομάκρυνση από επιβλαβείς πράξεις, δίνει ζωή στις καρδιές”.


Όποιος ενδιαφέρεται για τη ζωή και την υγεία της καρδιάς του, πρέπει να την προστατέψει από την επίδραση αυτού του δηλητηρίου και να αποφύγει άλλα τέτοια «δηλητήρια». Όποιος πάρει ένα τέτοιο «δηλητήριο καταλάθος ή από αδυναμία, θα έπρεπε τότε να προσπαθήσει να απομακρύνει την επίδραση τους από την καρδιά του στρεφόμενος στον ΑΛΛΑΧ και ζητώντας συγχώρεση και να κάνει οτιδήποτε καλό, στρέφοντας έτσι τον εαυτό του μακριά από τα προηγούμενα του λάθη.

Με τα τέσσερα δηλητήρια της καρδιάς εννοούμε τα ανόητα λόγια, τα ασυγκράτητα βλέμματα, πολύ άχρηστο φαΐ και τις άσχημες σχέσεις με τους ανθρώπους. Αυτά είναι τα περισσότερο διαδεδομένα από όλα τα δηλητήρια και έχουν τη χειρότερη επίδραση στις καρδιές των ανθρώπων.

Μη απαραίτητα λόγια
Ο Άνας ιμπν Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είπε:

“Η πίστη κάποιου δεν είναι εντάξει μέχρι και η καρδιά του να είναι εντάξει και η καρδιά του δεν είναι καθαρή, μέχρι και τα λόγια του να είναι καθαρά”
(daif hadith, Al-Mundhari, 3/234; and al-Iraqi in al-Ihya, 8/1539).


Αυτό δείχνει ότι ο προφήτης συνέδεσε την τελειότητα της πίστης με την καθαρή καρδιά και την καθαρή καρδιά με την απομάκρυνση από τα άχρηστα λόγια.


Ο Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης είπε:

“Μη μιλάτε υπερβολικά χωρίς να θυμάστε τον ΑΛΛΑΧ γιατί τέτοια υπερβολικά λόγια χωρίς την ενθύμηση του ΑΛΛΑΧ, κάνουν την καρδιά να σκληρύνει και αυτός που βρίσκεται μακρύτερα από τον ΑΛΛΑΧ, είναι κάποιος με σκληρή καρδιά”
(Da’if hadith, at-Tirmdihi, Kitab az-Zuhd, 7/92, gharib).


Ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε:

“Κάποιος που μιλάει πολύ, είναι κάποιος που συχνά κάνει λάθη και κάποιος που συχνά κάνει λάθη, οδηγείται σε λάθος αποτελέσματα. Η «πυρκαγιά» έχει προτεραιότητα σε έναν τέτοιο συχνά αμαρτωλό”
(Da’if hadith, Ibn Hibban and al-Baihaqi, and al-Iraqi in his edition of al-Ihya, 8/1541).


Ο Μουάδ ιμπν Τζάμπαλ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) του είπε:

“Να σου πω πώς να το ελέγξεις όλο αυτό?” και ο Μουάδ απάντησε: “Ναι απεσταλμένε του Θεού”. Τότε ο προφήτης δείχνοντας τη γλώσσα του, είπε: “Να προσέχεις αυτήν”. Ο Μουάδ ρώτησε: “Θα δώσουμε λογαριασμό και γι’ αυτό (για τη γλώσσα)?” και ο προφήτης απάντησε: “…δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο από τις γλώσσες (και από αυτά που λέγονται) που ρίχνει τους ανθρώπους στην κόλαση” ?
(hadith, at-Tirmidhi, al-Hakim al-Mustadrak, adh-Dhahabi).


Ό,τι εδώ εννοείται με τη φράση «κάτι πιο δύσκολο από τις γλώσσες» είναι η τιμωρία για ό,τι απαγορευμένο λέγεται. Ένας άνθρωπος μέσω της συμπεριφοράς του δείχνει είτε το καλό είτε το κακό και κατά την Ημέρα της Κρίσης θα γευτεί τους καρπούς των πράξεων του. Αυτοί που έδειξαν τα καλά λόγια και τις καλές πράξεις, είναι αυτοί που θα κερδίσουν τις ευλογίες του Θεού. Αυτοί που έχουν κάνει το κακό στη γη, μπορούν και πρέπει μόνο να νιώσουν τύψεις.
Ο Άμπου Χουράϊρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είπε:

“Αυτό που περισσότερο κάνει τους ανθρώπους να μπουν στη φωτιά, είναι η γλώσσα και τα γεννητικά όργανα”
(Sahih hadith, Sunan at-Tirmidhi; Ahmad ibn Hanbal, Al-Musnad; also al-Hakim al-Mustadrak and adh-Dhahabi).


Επίσης ο Άμπου Χουράϊρα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης είπε:

“Ο άνθρωπος μιλάει και λέει λόγια, των οποίων τις συνέπειες δεν συνειδητοποιεί και για τις οποίες στέλνεται στο μεγαλύτερο βάθος της Κόλασης…”
(Sahih al-Bukhari, Kitab ar-Riqaq; Sahih Muslim, Kitab az-Zuhd).

Ο Ούκμπα ιμπν Αμίρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) ρώτησε τον προφήτη:
- “Ω απεσταλμένε του Θεού, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιβιώσουμε?”

και ο προφήτης απάντησε:
- “Φύλαξε τη γλώσσα σου, κάνε το σπίτι σου αρκετό έτσι ώστε να απολαμβάνεις την προσωπική σου ζωή και κλάψε για τα λάθη σου” (Sunan at-Tirmdhi, Kitab az-Zuhd, Hasan).


Ο Σαχλ ιμπν Σαντ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είπε:

“Όποιος μπορεί να ελέγξει ό,τι βρίσκεται ανάμεσα στα χείλια και στα πόδια του, θα κερδίσει τον Παράδεισο” (Sahih al-Bukhari, Kitab ar-Riqaq, 11/308 and Kitab al-Hudud, 12/113).


Ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είδε μια ημέρα τον Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) να κρατάει και να τραβάει τη γλώσσα του και του είπε: “Σταμάτα, ο ΑΛΛΑΧ να σε συγχωρέσει” και ο Άμπου Μπακρ απάντησε: “Όχι, αυτή η γλώσσα μου με έχει φέρει σε επικίνδυνες καταστάσεις”
(Abu Ya’la, Hasan; Sunan Baihaqi and as-Suyuti; Ahmed ibn Hanbal, Al-Musnad, 1/201; as-Sa’ati).


Όπως λοιπόν είπα παραπάνω, υπάρχουν πολλά άσχημα που προκαλούνται από τη γλώσσα όπως κουτσομπολιό, συκοφαντία, κατάκριση, διπροσωπία, ψέματα, τραγούδισμα και άλλα λάθη που μπορούν να καταστρέψουν έναν άνθρωπο και την καρδιά του, κάνοντας τον να χάσει την ευτυχία σ’ αυτή και στην άλλη (Μεταθανάτια) ζωή. Ο ΑΛΛΑΧ είναι Αυτός στον οποίο πρέπει να στραφούμε για βοήθεια.


Ασυγκράτητο βλέμμα
Η ασυγκράτητη ματιά συμβαίνει στο άτομο που προσπαθεί να προσεχθεί από αυτά που βλέπει, που προσπαθεί να ελκύσει τα βλέμματα των άλλων, και στην αποτύπωση μιας εικόνας αυτού που βλέπει στην καρδιά του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες συνέπειες τον άνθρωπο. Τα εξής είναι μερικά:

Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είχε πει:

“Το βλέμμα είναι ένα δηλητηριασμένο βέλος του σατανά. Όποιος χαμηλώνει το βλέμμα του για χάρη του ΑΛΛΑΧ, τότε (ο ΑΛΛΑΧ) θα του στείλει μία γλύκα την οποία (ο πιστός) θα τη νιώσει στην καρδιά του όταν θα Τον (τον ΑΛΛΑΧ) συναντήσει”
(Da’if, at-Tabarani, 8/63; al-Hakim al-Mustadrak, 4/314; Ahmad, al-Musnad, 5/264).

Ο σατανάς μπαίνει κάπου με το βλέμμα γιατί ταξιδεύει με αυτό πιο γρήγορα από ότι το σύννεφο στον αέρα. Κάνει (ο σατανάς) κάτι να φαίνεται πιο όμορφο από όσο πραγματικά είναι και το μετατρέπει σε ένα είδωλο το οποίο η καρδιά λατρεύει τελικά και (ο σατανάς και η άγνοια) υπόσχεται στον άνθρωπο λάθος ανταμοιβές από λανθασμένες και επικίνδυνες πράξεις και έτσι παρασύρεται ο άνθρωπος μέσα στις βρώμικες πράξεις του.


Αυτό αποσπά την καρδιά και την κάνει να ξεχάσει τις σημαντικότερες ανησυχίες της. Έτσι η καρδιά χάνει την ευθεία πορεία της και περιέρχεται στο κοίλωμα της επιθυμίας και της άγνοιας.


Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:
“Και μην υπακούς σε κάποιον που έχουμε κάνει την καρδιά του να ξεχνάει το να Μας θυμάται και που ακολουθεί τις δικές του επιθυμίες και ο οποίος έχει υπερβεί όλα τα όρια” (Κοράνι, 18:28).


Ανάμεσα στα μάτια και στην καρδιά υπάρχει ένα κανάλι επικοινωνίας. Αν προσβληθούν τα μάτια, τότε προσβάλλεται η καρδιά. Γίνεται σαν ένας σκουπιδότοπος όπου σιγά σιγά συγκεντρώνονται όλα τα σκουπίδια και οι ακαθαρσίες και πλέον δεν μένει καθόλου χώρος στην καρδιά κάποιου για να αγαπάει τον ΑΛΛΑΧ, να Τον πιστεύει και να Τον επικαλείται.


Λέγεται στο Άγιο Κοράνι:
“Πες στους πιστούς να κατεβάζουν το βλέμμα τους και να φυλάνε την αγνότητα τους. Αυτό είναι πιο ασφαλές γι’ αυτούς. Σίγουρα ο ΑΛΛΑΧ είναι Ενήμερος για ό,τι κάνουν” (Κοράνι, 24:30).


Μόνο αυτοί που υπακούν στον ΑΛΛΑΧ είναι ασφαλείς σ’ αυτόν τον κόσμο και μόνο ο πιστός που υπακούει στον ΑΛΛΑΧ θα επιβιώσει στον Επόμενο Κόσμο.


Το πονηρό βλέμμα μπορεί να γεμίσει την καρδιά με σκοτάδι αλλά το χαμήλωμα του βλέμματος για χάρη του ΑΛΛΑΧ, γεμίζει την καρδιά με φως.


Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:
“Ο ΑΛΛΑΧ είναι ο Δημιουργός του φωτός των ουρανών και της γης. Το φως του μοιάζει σαν να υπήρχε εκεί ένα βαθούλωμα στον τοίχο και μέσα του μία λυχνία. Η λυχνία ήταν μέσα σε γυαλί. Το γυαλί ήταν σαν άστρο λαμπερό που φωτίζει από το λάδι του ευλογημένου δέντρου μιας ελιάς που η θέση της δεν υπάρχει ούτε στην ανατολή ούτε στη δύση αλλά σ’ ένα ανοικτό μέρος που ο ήλιος το βλέπει όλη μέρα. Το λάδι του σχεδόν φωτίζει (συνέχεια) και ας μη το αγγίζει η φωτιά. Φως πάνω σε Φως. Ο ΑΛΛΑΧ καθοδηγεί όποιον θέλει σ’ αυτό το φως Του. Και ο ΑΛΛΑΧ φανερώνει τα παραδείγματα στους ανθρώπους και ο ΑΛΛΑΧ είναι Παντογνώστης” (Κοράνι, 24:35).


Όταν η καρδιά είναι ένα φως, το ατέλειωτο καλό έρχεται σ’ αυτήν από παντού αλλά αν είναι σκοτεινή, τα «σύννεφα» του σατανά έρχονται από παντού και τυλίγουν την καρδιά. Το να μη χαμηλώνουμε το βλέμμα με ταπείνωση και ειλικρίνεια, κάνει την καρδιά τυφλή να διακρίνει ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στη Σούννα (Παράδοση) του προφήτη και στη μπίντα (αίρεση).

Κάποτε κάποιος ευσεβής είπε:
“Όποιος πλουτίζει την εξωτερική του συμπεριφορά ακολουθώντας τη Σούννα (Παράδοση) του προφήτη και καθαρίζει τον εσωτερικό του κόσμο και χαμηλώνει το βλέμμα του για να μη κοιτάει ό,τι είναι απαγορευμένο και αποφεύγει ό,τι είναι βλαβερό και ακολουθεί και χρησιμοποιεί ό,τι είναι χαλάλ (επιτρεπτό), δεν θα αποτύχει”.

Το πολύ φαΐ
Το να τρώμε όσο είναι αρκετό χωρίς βουλιμία και υπερβολή, οδηγεί στην απαλότητα της καρδιάς, στη δύναμη της διάνοιας, στην ταπεινοφροσύνη, στην αποδυνάμωση των άσχημων επιθυμιών και σε ευγένεια στη συμπεριφορά. Η πολυφαγία φέρνει τα αντίθετα από αυτά τα αποτελέσματα.


Ο Αλ-Μίκνταμ ιμπν Γιάκριμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είπε:

“Ο γιος του Αδάμ (ο άνθρωπος) δεν γεμίζει κάτι πιο δυσάρεστο στο ΑΛΛΑΧ από το στομάχι του. Μερικές μπουκιές θα έπρεπε να είναι αρκετές γι’ αυτόν για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του. Αν πρέπει να το γεμίσει (το στομάχι), τότε θα έπρεπε να αφήσει το 1/3 για το φαΐ, το 1/3 για το νερό και το 1/3 άδειο για να αναπνέει ευκολότερα” (Sahih, Ahmad, al-Musnad, 4/132; as-Sa‘ati, al-Fath ar-Rabbani, 17/88; at-Tirmidhi, Kitab az-Zuhd, 7/51).

Το υπερβολικό φαγητό μπορεί να προκαλέσει πολλές βλάβες Κάνει το σώμα ανυπάκουο προς τον ΑΛΛΑΧ και κάνει τη λατρεία και την υπακοή κάτι δύσκολο σ’ αυτό (γιατί αυτό που συνέχεια τρώει, δεν έχει υπομονή και όλο τρώει και τρώει). Όποιος προσέχει, μπορεί να σωθεί γιατί είναι εύκολο για τον σατανά να ελέγξει κάποιον με γεμάτο στομάχι και γι’ αυτό ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) είχε πει:

“Κλείστε τον δρόμο στα σατανά κάνοντας νηστεία”
(al-Ghazzali, al-Ihya ulum id-din, 8/1488, Da’if).


Ειπώθηκε ότι κάποτε που κάποιοι νέοι από τη φυλή του Ισραήλ νήστευαν και είχε έρθει η ημέρα να σπάσουν τη νηστεία τους, τότε κάποιος άντρας τους είπε: “Μη φάτε τόσο πολύ γιατί αλλιώς θα πιείτε πολύ και τότε θα αποκοιμηθείτε πολύ και θα χάσετε”.


Ο Ιμπραήμ ιμπν Αντχάμ (ραχματουλλάχι αλέϊχι) είπε: “Όποιος ελέγχει το στομάχι του, ελέγχει τη θρησκεία του και όποιος ελέγχει την πείνα, ελέγχει την συμπεριφορά του. Η ανυπακοή στον ΑΛΛΑΧ είναι πιο σύνηθες σε κάποιον με γεμάτο στομάχι…”.


Η Άϊσα (ραντιγιαλλάχου άνχα) είπε:
“Από τότε που ο προφήτης έφτασε στη Μεδίνα μέχρι τον θάνατο του, η οικογένεια του Μουχάμμεντ ποτέ δεν έφαγε ψωμί φτιαγμένο από εκλεκτό αλεύρι για τρεις συνεχόμενες ημέρες”
(Sahih al-Bukhari, Kitab al-At‘ima, 9/549; Sahih Muslim, Kitab az-Zuhd, 8/105).
Οι κακές σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους
Η φιλία και οι σχέσεις που δε δημιουργούν καλό, είναι μια χρόνια ασθένεια που δημιουργεί μεγάλο κακό. Πόσες φορές οι άσχημες φιλίες έχουν προκαλέσει το κακό να μπει στις καρδιές και απομάκρυνε από τους ανθρώπους τη γενναιοδωρία του ΑΛΛΑΧ? Εξαιτίας τέτοιων φιλιών κάποιος μπορεί να χάσει και σε αυτή αλλά και στην άλλη ζωή. Ένας άνθρωπος θα έπρεπε να ωφελείται από τις παρέες του και για να το πετύχει αυτό, πρέπει να χωρίσει τους ανθρώπους σε τέσσερις κατηγορίες, οι οποίες δεν θα πρέπει να αναμειγνύονται η μία με την άλλη.


Η πρώτη κατηγορία είναι αυτοί που η παρέα τους είναι σαν το φαγητό, είναι αναπόφευκτη ημέρα ή και νύχτα. Όταν κάποιος ικανοποιεί την ανάγκη του απ’ αυτό (το φαγητό), το αφήνει μέχρι να το πάρει και να το ζητήσει ξανά και αυτό πάει λέγοντας. Αυτοί είναι άνθρωποι που γνωρίζουν τον ΑΛΛΑΧ-τις εντολές Του, τους εχθρούς Του και τις ασθένειες της καρδιάς και τις θεραπείες και επικαλούνται τον ΑΛΛΑΧ και αγαπάνε τον προφήτη Του και τους πιστούς. Είναι επίτευγμα η συνάντηση και παρέα με τέτοιους ανθρώπους.

Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτοί οι άνθρωποι που η συντροφιά τους είναι σαν φάρμακο. Αποζητούνται μόνο όταν υπάρξει κάποια ασθένεια. Όταν είσαι υγιής, δεν τους χρειάζεσαι. Το να τους συναντάς και να είσαι κοντά τους, είναι μερικές φορές αναγκαίο για τη ζωή σου, για τη δουλειά σου κ.τ.λ. Όταν έχεις πάρει από αυτούς αυτό που χρειάζεσαι, η επαφή ξανά μαζί τους θα πρέπει να αποφεύγεται.


Η τρίτη κατηγορία είναι αυτοί οι άνθρωποι των οποίων η συντροφιά είναι βλαβερή. Η συνάντηση και η κουβέντα και η φιλία με τέτοια άτομα είναι μια ασθένεια σε οποιονδήποτε βαθμό. Η φιλία με τέτοιους ανθρώπους, μοιάζει με μια ανίατη χρόνια ασθένεια. Δεν θα κερδίσεις τίποτα κάνοντας φιλίες με τέτοιου είδους άτομα και θα χάσεις και στη θρησκεία σου και στην άλλη ζωή.


Ανάμεσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους είναι και αυτοί οι οποίοι ποτέ δεν πρόκειται να πουν κάτι που θα σε ωφελήσει αλλά ούτε θα σου δώσουν πραγματική σημασία για να ωφεληθούν αυτοί από σένα. Μιλάνε με εγωισμό και θαυμασμό για τον εαυτό τους και τα λόγια τους είναι κενά περιεχομένου. Προκαλούν διαβάλματα και προβλήματα στους διπλανούς τους, νομίζοντας ότι είναι οι καλοί και οι σωστοί.
Ωστόσο κανένας δεν μπορεί να αποφύγει την ολοκληρωτική απομάκρυνση από τέτοια δυστυχώς άτομα, κάτι από τα πιο δύσκολα στοιχεία της ζωής ενός ανθρώπου. Ο πιστός σε μια συνάντηση με τέτοια άτομα, θα πρέπει φυσικά να τους δείξει ευγένεια θα πρέπει όμως εσωτερικά να μην συμφωνεί με τα λόγια, τις πράξεις και την υποκρισία τους, την οποία θα πρέπει να σιχαίνεται, μέχρι ο ΑΛΛΑΧ να του δώσει τη λύση.


Η τέταρτη κατηγορία ανθρώπων, είναι οι άνθρωποι με τους οποίους η σχέση είναι από μόνη της ένα δηλητήριο. Το θύμα αυτού του δηλητήριου, είτε βρίσκει θεραπεία είτε χάνεται. Πολλοί άνθρωποι ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Είναι οι άνθρωποι που δημιουργούν αιρέσεις, αυτοί οι οποίοι δεν ακολουθούν τη Σούννα (Παράδοση) του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέϊχι ουά σαλάμ) και αλλοιώνουν τη θρησκεία του ΑΛΛΑΧ (Ισλάμ). Ό,τι είναι μέρος της Σούννα (Παράδοσης) του προφήτη το ονομάζουν «μπίντα» (αίρεση) και το αντίθετο. Αυτός που γνωρίζει και καταλαβαίνει, δεν πρέπει να βρίσκεται ή να κάθεται μαζί τους γιατί το αποτέλεσμα θα είναι ο θάνατος της καρδιάς.
Τι συντηρεί και δίνει ζωή στην καρδιά
Πρέπει να ξέρεις ότι η υπακοή στους νόμους και στη θέληση του Θεού είναι κάτι που χρειάζεται η καρδιά (και η ψυχή και το σώμα), όπως το σώμα χρειάζεται το φαγητό. Όλες οι λάθος πράξεις και ενέργειες, είναι σαν το δηλητηριασμένο φαγητό και ζημιώνουν την καρδιά.


Ο πιστός θέλει και αισθάνεται την ανάγκη να λατρέψει τον Κύριο του καθημερινά. Ο πιστός πολλές φορές αποφασίζει να ακολουθήσει μια δίαιτα, προκειμένου να μη βλάψει το σώμα του από άχρηστες τροφές αλλά η καρδιά είναι πολύ πιο σημαντική από το σώμα γιατί ενώ η υγεία του σώματος τον βοηθάει (τον πιστό) να ζήσει μια ζωή χωρίς ασθένειες, η υγεία της καρδιάς του δίνει μια ζωή όμορφη σ’ αυτόν και στον Άλλο Κόσμο. Όπως ο θάνατος του σώματος απομακρύνει τον πιστό από αυτόν τον κόσμο, ο θάνατος της καρδιάς δημιουργεί ένα συνεχές άγχος και θάνατο πριν τον σωματικό θάνατο. Γιατί οι πιο πολύ άνθρωποι εκτιμούν αυτούς που το σώμα τους ζει και η καρδιά τους έχει πεθάνει και όχι το αντίθετο?


Απαγγελία του Ιερού Κορανίου, δικρ (ενθύμηση) του ΑΛΛΑΧ, τάουμπα (μετάνοια) και ιστιγφάρ (αποζήτηση της συγχώρεσης του ΑΛΛΑΧ) είναι μερικές από τις λύσεις στα προβλήματα αυτά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Προφήτης Μουχάμμαντ

Το Ισλάμ όπως δεν έχεις διαβάσει ποτέ...Η σημασία που έδινε ο Προφήτης Μουχαμμαντ στην εξωτερική εμφάνιση και στην καθαριότητα. Ο Προφήτης και η Εξωτερική Εμφάνιση Ένα από τα θετικά στοιχεία του Ισλάμ και της νομοθεσίας του αποτελεί το ενδιαφέρον για την ομορφιά και την εξωτερική εμφάνιση, στο βαθμό που το προωθεί και το ενθαρρύνει η ισλαμική παράδοση. Ο προφήτης: Ο Θεός είναι όμορφος και αγαπά την ομορφιά. (προφητικός λόγος, βιβλίο του Μούσλεμ) Επίσης: Ο Θεός επιθυμεί να βλέπει τα ίχνη της χάρης του στον άνθρωπο (βιβλίο του Αλ-Τερμέδι) Ο προφήτης φημιζόταν για την ωραία φυσιογνωμία, την ομορφιά και το ενδιαφέρον για την εξωτερική εμφάνιση, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό του την καλοψυχία, την όμορφη ενδυμασία και την ωραία μυρωδιά. Ο προφήτης περιποιούταν τα μαλλιά του και χτένιζε τα γένια του. Είχε μακρά μαλλιά που κάλυπταν τα αυτιά του. Ο Αλ-Μπαρά’α Ιμπν ʼζεμπ αναφέρει: «Ο προφήτης είχε μακριά μαλλιά που έφταναν στην άκρη των αυτιών του». Όταν μεγάλωναν τα μαλλιά του τα έμπλεκε σε πλεξούδες» Η Όυμ Χάνι’ε αναφέρει: «Όταν έφτασε ο προφήτης στην Μέκκα είχε τέσσερις πλεξούδες» (βιβλίο του ʼμπου Νταούντ) Με το κατέβασμα των μαλλιών εννοείται να αφηθούν χωρίς να χωριστούν, και μετά τα χώρισε σε δυο μέρη, ξεκινώντας από τα δεξιά όπως συνήθιζε. ************************************** Ο προφήτης ξεκινούσε όλες τις κινήσεις του χρησιμοποιώντας το δεξί μέρος του σώματος. Η ʼϊσα αναφέρει: «ο προφήτης προτιμούσε να ξεκινήσει από δεξιά όταν πλενόταν, όταν χτενιζόταν και όταν φορούσε το υπόδημά του» (βιβλίο του Μούσλεμ) Σε όλες τις περιπτώσεις ο προφήτης δεν περιποιούταν υπερβολικά τα μαλλιά του, αλλά προειδοποιούσε για την υπερβολική περιποίηση. Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Μάγφαλ αναφέρει: «ο προφήτης απέτρεψε το συνεχές χτένισμα, εκτός αν το κάνει κανείς πότε-πότε» (βιβλίο του Αλ-Τερμέδι) Οι σύντροφοι του προφήτη διαφώνησαν μεταξύ τους σχετικά με το αν ο προφήτης χρησιμοποιούσε τη βαφή μαλλιών. Μερικοί ισχυρίζονται ότι τα ‘βαφε και άλλοι λένε όχι. Ο Ιμάμης Αλ-Νάουαουι υιοθετεί μια μεσαία στάση λέγοντας ότι ο προφήτης πότε-πότε έβαφε, αλλά το περισσότερο χρόνο δεν το έκαμε. Όταν έκοβε τα μαλλιά του δεν άφηνε τίποτε απ’ αυτά. Ο Ιμπν Αλ-Καΐέμ αναφέρει: «συνήθεια του στην κοπή μαλλιών ήταν να τα αφήνει όλα ή να τα πάρει όλα. Δεν έκοβε μερικά και άφηνε άλλα, και δεν αναφέρεται για αυτόν ότι έκοβε το μαλλί εκτός από την περίπτωση κάποιων θρησκευτικών τελετουργιών» (βιβλίο Αλ-Τερμέδι). ************************************** Από την παράδοση του προφήτη αναφέρεται και η χρήση του «κόχλ» (μαύρη βαφή τονισμού ματιών), και είχε ένα δοχείο από αυτό που χρησιμοποιούσε κάθε νύχτα». Λέει ο προφήτης: «Να χρησιμοποιείτε το κόχη, διότι δυναμώνει την όραση και φυτρώνει το μαλλί» (βιβλίο Αλ-Τερμέδι) Ο προφήτης έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σωματική υγιεινή, π.χ. άφηνε τα γένια και τα περιποιούταν. Είπε: η πρωτόγονη φύση του ανθρώπου περιέχει πέντε πράγματα: την περιτομή, την αποτρίχωση του τριχώματος ήβης, το ξύρισμα μουστακιού, το απόκομμα των νυχιών, και αποτρίχωση (δια τραβήγματος) του τριχώματος της μασχάλης» Είπε (στους συντρόφους του): «προσέρχεστε στα αδέλφιά σας, χτενιστείτε και φτιάξτε τα ρούχα σας για να είστε σημείο αναφοράς ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Θεός δεν αγαπά την ασχήμια». Επίσης ο προφήτης πρόσεχε την καθαριότητα του στόματός του, και χρησιμοποιούσε συχνά το «σιουάκ» (καθαριστή δοντιών), όταν νήστευε, όταν δεν νήστευε, στη νίψη για την προσευχή, όταν ξυπνούσε, και όταν εισερχόταν στο σπίτι». Ακόμη και στις τελευταίες στιγμές της ζωής του ζήτησε από την γυναίκα του ʼϊσα να του φέρει το «σιουάκ» για να ανταμώσει τον Θεό με εύοσμο στόμα. ************************************** Όσον αφορά την ενδυμασία του φορούσε τα καλύτερα, από το τουρμπάνι, το πανωφόρι στο χιτώνα και το υπόδημά του. Φορούσε και ένα ασημένιο δαχτυλίδι, με ένα πετράδι από την Αιθιοπία, το οποίο γύριζε προς την παλάμη του. Το φορούσε στο μικρό δαχτυλάκι, και το χρησιμοποιούσε σαν σφραγίδα στις επιστολές προς τους βασιλιάδες και πρίγκιπες. Είπε: «από αυτόν τον κόσμο μου εμφυτεύτηκε η αγάπη για τις γυναίκες και το μύρο» (βιβλίο Αλ-Νισά’ιε). Γι’ αυτό δεν δίστασε να δεχτεί το μύρο από οποιονδήποτε άνθρωπο του το έδινε. Είχε και ένα μυροδοχείο, και το πιο αγαπημένο του άρωμα ήταν ο μόσχος. Η ʼϊσα αναφέρει πως αρωματιζόταν στο προσκύνημα λέγοντας «σαν να έβλεπα την λάμψη του μόσχου στην χωρίστρα του προφήτη» (βιβλίο του Μούσλεμ). ************************************** Έτσι, ο προφήτης μας δίνει το παράδειγμα, μέσα από την πρακτική παράδοσή του, για το πώς πρέπει να περιποιείται ο πιστός την εξωτερική του εμφάνιση, όπως την εσωτερική του καλλιέργεια, για να πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη ισορροπία στον μουσουλμανικό χαρακτήρα, πράγμα που στερούνται οι ανθρώπινοι νόμοι και τα αλλοιωμένα δόγματα.