Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

Ο Γάμος του Προφήτη με τη Χαντίζα 1

αυτός ο γάμος θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν πρωτότυπο της οικογενειακής ζωής. Αυτό υποδεικνύει ότι θα πρέπει να λαμβάνουμε αυτήν την περίοδο σαν το ιδανικό παράδειγμα για τις οικογενειακές σχέσεις, τις οποίες πρέπει να μιμούμαστε.
Εισαγωγή
------------- Η περίοδος του γάμου του Προφήτη με τη κυρία Χαντίζα, θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν πρωτότυπο της ισλαμικής οικογενειακής ζωής. Αυτό υποδεικνύει ότι θα πρέπει να λαμβάνουμε αυτήν την περίοδο σαν το ιδανικό παράδειγμα για τις οικογενειακές σχέσεις, πρακτικές και συμπεριφορές, τις οποίες θα πρέπει να μιμούμαστε.
Υπάρχει ένα μάθημα το οποίο μπορούμε να λάβουμε μέσα από κάθε άποψη αυτής της σχέσης ξεκινώντας με τις περιστάσεις που την πλαισιώνουν καθώς και με τα πολυάριθμα, χαρούμενα και λυπηρά γεγονότα που είναι γνωστά σε εμάς και αποτέλεσαν στοιχεία της ζωής του Προφήτη Μουχάμμαντ.
Γεγονότα------------- Η ηλικία του Προφήτη ήταν 25 χρονών, η οποία πιθανόν να θεωρείται η ιδεατή ηλικία για γάμο για έναν άντρα, ενώ η Χαντίζα ήταν 40 χρονών. Αυτό το σημείο υποδεικνύει ότι οι παραδοσιακές αντιλήψεις ότι η ηλικία της γυναίκας θα πρέπει να είναι κοντινή ή ελαφρώς μικρότερη αυτής του άντρα, δεν είναι πάντα απαραίτητα σωστές . Αυτό που μετράει δεν είναι η ηλικία, αλλά η ωριμότητα και η συμβατικότητα.
ʼλλο σημείο αυτής της παρατήρησης είναι το γεγονός ότι ο Προφήτης ήταν ανεξάρτητος, επικερδώς μισθωμένος και πολύ επιτυχημένος. Η αποτελεσματική απόδοση στην εργασία του και η εξαιρετική του ικανότητα στις επιχειρήσεις ήταν οι κύριοι λόγοι που η Χαντίζα ενδιαφέρθηκε για αυτόν.
Αν και η Χαντίζα ήταν πλούσια και ικανή να συντηρήσει το σπιτικό της, ο Προφήτης συνέχισε να εργάζεται και να παράγει. Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουν οι μουσουλμάνοι άντρες και αφορά την υποχρέωση τους να παρέχουν τα απαραίτητα στην οικογένεια.
Ένα ακόμα σημείο είναι το γεγονός ότι η Χαντίζα ήταν αυτή που πλησίασε τον προφήτη σχετικά με το γάμο, μέσω της φίλης της Ναφίσα. Πολλοί μουσουλμάνοι άνδρες νιώθουν ότι δεν είναι πρέπον για το κορίτσι ή τον κηδεμόνα της να πλησιάσει κάποιον άντρα για γάμο, και ότι ο άντρας είναι αυτός που θα πρέπει να ζητήσει το χέρι του κοριτσιού.
Το παράδειγμα του γάμου του Προφήτη με τη κυρία Χαντίζα αποτελεί γενικότερα χρέος των γονιών να ψάχνουν για ευσεβείς συζύγους για τις κόρες τους και αντίστοιχα ευσεβείς συζύγους για τους γιούς τους.
Μια άλλη παρατήρηση έχει να κάνει με τον τύπο της σχέσης και τη συμπεριφορά μεταξύ του Προφήτη Μουχάμμαντ και της κυρίας Χαντίζα. Αυτή η σχέση χαρακτηρίζονταν από αγάπη, σεβασμό, αλληλοεκτίμηση, συνεργασία, συμπαράσταση και πάνω από όλα από απαραβίαστη αφοσίωση που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής του Προφήτη, ακόμα και μετά το θάνατο της κυρίας Χαντίζα.
Πως πέτυχε ο Προφήτης μια τέτοια όμορφη σχέση;
Ο χαρακτήρας του Προφήτη ------------------------------ Ένα στοιχείο για την όμορφη σχέση με τη Χαντίζα ήταν το εξίσου όμορφο επίπεδο χαρακτήρα του ίδιου του Προφήτη. Όταν η Αϊσα ρωτήθηκε για το χαρακτήρα του Προφήτη, ανέφερε: Ο χαρακτήρας του ήταν το Κοράνι. Ό,τι στεναχωρούσε τον Αλλάχ, στεναχωρούσε και τον ίδιο. Και ό,τι ευχαριστούσε τον Αλλάχ, αντίστοιχα ευχαριστούσε τον ίδιο. Και αφού ο Αλλάχ τελειοποίησε τον χαρακτήρα του, τον παίνεψε λέγοντας:
Και πράγματι κρατάς ένα σπουδαίο και μεγαλοπρεπές χαρακτήρα. (68:4)
Όλοι όσοι γνώριζαν τον Προφήτη συναινούσαν στο ότι ήταν ευγενικός, πράος, μεγαλόψυχος, γενναιόδωρος, έντιμος, αφοσιωμένος και ειλικρινής. Είχε αίσθηση του χιούμορ χωρίς υπερβάσεις. Αστειευόταν αλλά πάντα έλεγε την αλήθεια. Ήταν απλός αλλά σταθερός.
Ήταν ταπεινός παρά το γεγονός ότι διέθετε σοφία και γνώση. Ήταν ένα παράδειγμα ήθους και έδειχνε έλεος σε οποιονδήποτε ερχόταν σε επαφή μαζί του. Όποιος τον έβλεπε, τον σεβόταν και όποιος τον γνώριζε, τον αγαπούσε. Με όλα τα παραπάνω χαρίσματα δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι κέρδισε την καρδιά της κυρίας Χαντίζα και τις καρδιές των ακολούθων και των συντρόφων του. Το Κοράνι μας διδάσκει ότι η καλοσύνη μπορεί να μετατρέψει τον εχθρό σε φίλο.
Και ούτε δεν είναι δυνατό να είναι ίσο το καλό με το κακό. Nα αντιμετωπίζεις το κακό με ό,τι είναι καλύτερο. Και τότε εκείνος – που μεταξύ σου και μεταξύ του υπήρχε εχθρότητα- θα γίνει σαν στενός φίλος. (41:34) Αν η καλοσύνη μπορεί να μετατρέψει έναν εχθρό σε φίλο, μπορεί τότε αναμφισβήτητα να μεγαλώσει και να δυναμώσει τους δεσμούς με έναν αγαπημένο.
Αμοιβαία Υποστήριξη και Παροχή Συμβουλών
----------------------------- Πολλοί σύντροφοι θεωρούν τη σχέση τους δεδομένη. Εκφράζουν τα ευγενικά αισθήματα τους σε ξένους και τους δείχνουν την καλύτερη συμπεριφορά τους, αλλά όταν έχουν να κάνουν ο ένας με τον άλλο, συχνά ο καθένας τους υποθέτει ότι ο άλλος γνωρίζει ήδη τα αισθήματα του / της. Αν ο καθένας τους όμως έδειχνε τον καλύτερό του εαυτό στον/στην σύζυγό του, τότε πολλοί γάμοι θα ήταν περισσότερο υγιείς και σίγουρα επιτυχημένοι.
Ο Προφήτης Μουχάμμαντ μας έδωσε το καλύτερο παράδειγμα με το να δείχνει την καλύτερη του πλευρά στην οικογένειά του. Επίσης πάντα ζητούσε από τους πιστούς να είναι καλοί με τις οικογένειές τους, και όταν πρόκειται για καλές πράξεις, ο καθένας θα πρέπει να ξεκινάει με αυτούς για τους οποίους ευθύνεται.
ʼλλο ένα στοιχείο λοιπόν που αποδεικνύει την ιδεατή σχέση της κυρίας Χαντίζα με τον Προφήτη, ήταν η αμοιβαία υποστήριξη και η παροχή συμβουλών. Όταν ο Προφήτης έλαβε την πρώτη αποκάλυψη, το μέγεθος αυτής τον συγκλόνισε. Σε ποιον απευθύνθηκε σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή; Στη σύζυγό του τη κυρία Χαντίζα.
Ζήτησε την υποστήριξή της και τη γνώμη της, και αυτή απάντησε με τον πιο κατάλληλο τρόπο, καθησυχαστικά και υποστηρικτικά, γεμίζοντας τον με εμπιστοσύνη.
Προκύπτει λοιπόν πως η αμοιβαία συμπαράσταση μεταξύ των συζύγων είναι ένα αναγκαίο και σημαντικό συστατικό για επιτυχημένο έγγαμο βίο. Έτσι μια σημαντική πηγή συμβουλής και υποστήριξης δε θα αχρηστευτεί και επιπλέον ο / η σύζυγος θα αναπτύξει αυτοπεποίθηση και την αίσθηση της συμμετοχής και της αποδοχής, στοιχεία που ισχυροποιούν τους οικογενειακούς δεσμούς.
Πηγή: www.islam.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Προφήτης Μουχάμμαντ

Το Ισλάμ όπως δεν έχεις διαβάσει ποτέ...Η σημασία που έδινε ο Προφήτης Μουχαμμαντ στην εξωτερική εμφάνιση και στην καθαριότητα. Ο Προφήτης και η Εξωτερική Εμφάνιση Ένα από τα θετικά στοιχεία του Ισλάμ και της νομοθεσίας του αποτελεί το ενδιαφέρον για την ομορφιά και την εξωτερική εμφάνιση, στο βαθμό που το προωθεί και το ενθαρρύνει η ισλαμική παράδοση. Ο προφήτης: Ο Θεός είναι όμορφος και αγαπά την ομορφιά. (προφητικός λόγος, βιβλίο του Μούσλεμ) Επίσης: Ο Θεός επιθυμεί να βλέπει τα ίχνη της χάρης του στον άνθρωπο (βιβλίο του Αλ-Τερμέδι) Ο προφήτης φημιζόταν για την ωραία φυσιογνωμία, την ομορφιά και το ενδιαφέρον για την εξωτερική εμφάνιση, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό του την καλοψυχία, την όμορφη ενδυμασία και την ωραία μυρωδιά. Ο προφήτης περιποιούταν τα μαλλιά του και χτένιζε τα γένια του. Είχε μακρά μαλλιά που κάλυπταν τα αυτιά του. Ο Αλ-Μπαρά’α Ιμπν ʼζεμπ αναφέρει: «Ο προφήτης είχε μακριά μαλλιά που έφταναν στην άκρη των αυτιών του». Όταν μεγάλωναν τα μαλλιά του τα έμπλεκε σε πλεξούδες» Η Όυμ Χάνι’ε αναφέρει: «Όταν έφτασε ο προφήτης στην Μέκκα είχε τέσσερις πλεξούδες» (βιβλίο του ʼμπου Νταούντ) Με το κατέβασμα των μαλλιών εννοείται να αφηθούν χωρίς να χωριστούν, και μετά τα χώρισε σε δυο μέρη, ξεκινώντας από τα δεξιά όπως συνήθιζε. ************************************** Ο προφήτης ξεκινούσε όλες τις κινήσεις του χρησιμοποιώντας το δεξί μέρος του σώματος. Η ʼϊσα αναφέρει: «ο προφήτης προτιμούσε να ξεκινήσει από δεξιά όταν πλενόταν, όταν χτενιζόταν και όταν φορούσε το υπόδημά του» (βιβλίο του Μούσλεμ) Σε όλες τις περιπτώσεις ο προφήτης δεν περιποιούταν υπερβολικά τα μαλλιά του, αλλά προειδοποιούσε για την υπερβολική περιποίηση. Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Μάγφαλ αναφέρει: «ο προφήτης απέτρεψε το συνεχές χτένισμα, εκτός αν το κάνει κανείς πότε-πότε» (βιβλίο του Αλ-Τερμέδι) Οι σύντροφοι του προφήτη διαφώνησαν μεταξύ τους σχετικά με το αν ο προφήτης χρησιμοποιούσε τη βαφή μαλλιών. Μερικοί ισχυρίζονται ότι τα ‘βαφε και άλλοι λένε όχι. Ο Ιμάμης Αλ-Νάουαουι υιοθετεί μια μεσαία στάση λέγοντας ότι ο προφήτης πότε-πότε έβαφε, αλλά το περισσότερο χρόνο δεν το έκαμε. Όταν έκοβε τα μαλλιά του δεν άφηνε τίποτε απ’ αυτά. Ο Ιμπν Αλ-Καΐέμ αναφέρει: «συνήθεια του στην κοπή μαλλιών ήταν να τα αφήνει όλα ή να τα πάρει όλα. Δεν έκοβε μερικά και άφηνε άλλα, και δεν αναφέρεται για αυτόν ότι έκοβε το μαλλί εκτός από την περίπτωση κάποιων θρησκευτικών τελετουργιών» (βιβλίο Αλ-Τερμέδι). ************************************** Από την παράδοση του προφήτη αναφέρεται και η χρήση του «κόχλ» (μαύρη βαφή τονισμού ματιών), και είχε ένα δοχείο από αυτό που χρησιμοποιούσε κάθε νύχτα». Λέει ο προφήτης: «Να χρησιμοποιείτε το κόχη, διότι δυναμώνει την όραση και φυτρώνει το μαλλί» (βιβλίο Αλ-Τερμέδι) Ο προφήτης έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σωματική υγιεινή, π.χ. άφηνε τα γένια και τα περιποιούταν. Είπε: η πρωτόγονη φύση του ανθρώπου περιέχει πέντε πράγματα: την περιτομή, την αποτρίχωση του τριχώματος ήβης, το ξύρισμα μουστακιού, το απόκομμα των νυχιών, και αποτρίχωση (δια τραβήγματος) του τριχώματος της μασχάλης» Είπε (στους συντρόφους του): «προσέρχεστε στα αδέλφιά σας, χτενιστείτε και φτιάξτε τα ρούχα σας για να είστε σημείο αναφοράς ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Θεός δεν αγαπά την ασχήμια». Επίσης ο προφήτης πρόσεχε την καθαριότητα του στόματός του, και χρησιμοποιούσε συχνά το «σιουάκ» (καθαριστή δοντιών), όταν νήστευε, όταν δεν νήστευε, στη νίψη για την προσευχή, όταν ξυπνούσε, και όταν εισερχόταν στο σπίτι». Ακόμη και στις τελευταίες στιγμές της ζωής του ζήτησε από την γυναίκα του ʼϊσα να του φέρει το «σιουάκ» για να ανταμώσει τον Θεό με εύοσμο στόμα. ************************************** Όσον αφορά την ενδυμασία του φορούσε τα καλύτερα, από το τουρμπάνι, το πανωφόρι στο χιτώνα και το υπόδημά του. Φορούσε και ένα ασημένιο δαχτυλίδι, με ένα πετράδι από την Αιθιοπία, το οποίο γύριζε προς την παλάμη του. Το φορούσε στο μικρό δαχτυλάκι, και το χρησιμοποιούσε σαν σφραγίδα στις επιστολές προς τους βασιλιάδες και πρίγκιπες. Είπε: «από αυτόν τον κόσμο μου εμφυτεύτηκε η αγάπη για τις γυναίκες και το μύρο» (βιβλίο Αλ-Νισά’ιε). Γι’ αυτό δεν δίστασε να δεχτεί το μύρο από οποιονδήποτε άνθρωπο του το έδινε. Είχε και ένα μυροδοχείο, και το πιο αγαπημένο του άρωμα ήταν ο μόσχος. Η ʼϊσα αναφέρει πως αρωματιζόταν στο προσκύνημα λέγοντας «σαν να έβλεπα την λάμψη του μόσχου στην χωρίστρα του προφήτη» (βιβλίο του Μούσλεμ). ************************************** Έτσι, ο προφήτης μας δίνει το παράδειγμα, μέσα από την πρακτική παράδοσή του, για το πώς πρέπει να περιποιείται ο πιστός την εξωτερική του εμφάνιση, όπως την εσωτερική του καλλιέργεια, για να πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη ισορροπία στον μουσουλμανικό χαρακτήρα, πράγμα που στερούνται οι ανθρώπινοι νόμοι και τα αλλοιωμένα δόγματα.